Każdy człowiek jest inny – to, że różnimy się od siebie w kwestiach światopoglądu, filozofii życia, podejścia do codziennych spraw, jest oczywiste. Jednocześnie nie da się zaprzeczyć, że kierunkują nas również uwarunkowania kulturowe, społeczne, czy historyczne. Na ich podstawie socjolodzy stworzyli terminy, które umożliwiają scharakteryzowanie różnych grup pokoleń. Informacje tego typu pozwalają z dużą dozą prawdopodobieństwa określić pewne ogólne wzory zachowań i tendencji przedstawicieli poszczególnych generacji.
Uwaga i zainteresowanie mediów od dłuższego czasu skupiały się na pokoleniu tak zwanych Millenialsów, bardzo często w dość niepochlebnych słowach wypowiadając się o ich oczekiwaniach i podejściu do pracy. Miewało to jednak swoje dobre strony; jedną z nich było sygnalizowanie problemów, które z milenialsami posiadali przedstawiciele innych pokoleń. Krótko mówiąc, media zaczęły uzmysławiać masowemu odbiorcy to, że konflikt generacji faktycznie istnieje.
Rozwiązanie go jest szczególnie ważne dla każdego, kto przewodzi wielopokoleniowym zespołem. By jednak móc zająć się problemem, trzeba najpierw poznać jego genezę. Właśnie z uwagi na to przedstawiamy Wam w niniejszym tekście charakterystykę grup pokoleniowych, które tworzą współczesny rynek pracy.
Baby boomers – pod tym określeniem kryją się przedstawiciele najstarszego pokolenia, które podejmuje się wykonywania pracy, najczęściej szykując się przy tym do nadchodzącej mniejszymi lub większymi krokami emerytury. To pokolenie powojenne, którego najstarsi przedstawiciele liczą sobie ponad 70, a najmłodsi – około 50 lat. Swoją pozycję na rynku pracy budowali najczęściej ciężką pracą, co wpływa na fakt, że tym bardziej doceniają jej wartość i znaczenie. Właśnie przez to charakteryzują się bodaj największym przywiązaniem do zajmowanego stanowiska spośród wszystkich przedstawicieli omawianych generacji. Baby boomers niechętnie zmieniają miejsce pracy, ale kiedy już to robią – przynoszą do nowej firmy bezsprzeczne doświadczenie i wiedzę, które mieli okazję doskonalić przez długie lata swojej praktyki zawodowej. Dzięki temu bardzo często uznaje się ich za autorytet w ich dziedzinach. Ludzi pokolenia BB cechuje zaangażowanie, lojalność i chęć do pracy.
Pokolenie X to w Polsce te osoby, których młodość przypadła na czasy PRL-u. Lepiej zapoznani z zaletami technologii nie stronią od niej, jednak nadal charakteryzują się pewną nieufnością względem kontaktu ściśle wirtualnego – częściej wybierają kontakt twarzą w twarz w realiach biznesowych, uznając go za bardziej profesjonalny. To pokolenie mogące pochwalić się doskonałą edukacją; jego przedstawiciele często znają więcej niż jeden język, charakteryzując się wykształceniem wyższym. Pokolenie X częściowo ukształtowało wolny rynek i odpowiada za jego rozkwit w latach ‘90, dlatego część z nich posiada lub kiedyś posiadało własne firmy. Wyraźnie przekłada się to na ich umiejętności zarządzania. W odróżnieniu od baby boomers nie są już w tak dużym stopniu przywiązani do jednego miejsca pracy czy znaczenia powolnego, miarowego rozwoju, opartego o etos pracy, a nie indywidualne zdolności. Stawiają na szybsze nabywanie nowych doświadczeń oraz dopasowaną do ich umiejętności gratyfikację finansową.
W pewnej opozycji do wartości, którym hołd oddaje pokolenie X, stoją wspomnieni wcześniej Milenialsi, czyli pokolenie Y. Należą do niego ludzie doskonale obeznani z wirtualną rzeczywistością, która otacza ich prawie od samego momentu narodzin – których data przypada na lata ’90. Wyróżnia ich ambicja, która łączy się bezpośrednio z bardzo dużą samoświadomością, szczególnie w kontekście ich miejsca na rynku pracy. To właśnie ten atrybut przesądził o nadaniu przedstawicielom pokolenia Y miana roszczeniowych, mimo tego, że jest to bardzo krzywdzące dla nich stwierdzenie. Są nastawieni na cel, wiedzą czego chcą, cenią sobie nie tylko pieniądze, ale także warunki pracy; dlatego nie jest dla nich ważne stałe zatrudnienie w jednym miejscu. Stawiają na komfort, do poszukiwania którego zachęca ich bez wątpienia fakt, że wychowywali się w okresie potężnego rozwoju globalizacji i wolnego rynku. Nie boją się kontaktów wirtualnych, eksperymentów z warunkami zatrudnienia, często otwierają swoje własne firmy. Wyróżnia ich niechęć do autorytetów, szczególnie tych powszechnie uznawanych.
Najtrudniejszym do spójnego scharakteryzowania jest bez wątpienia pokolenie Z, które po części dopiero wkracza na rynek pracy. Nazywane czasem post-milenialsami, lepiej niż poprzednicy odnajduje się w realiach otaczającego ich świata. Właśnie dlatego to pierwsza generacja, którą w całości określić można jako cyfrowych nomadów, tj. osoby dostosowane do cyfrowej wspólnoty, globalizacji oraz powszechnej komunikacji internetowej. Z byciem nomadą powiązana jest również kwestia ogromnej mobilności – pokolenie Z nie boi się zmieniać tak miejsca pracy, jak i zamieszkania, nawet jeśli oznacza to opuszczenie rodzinnego kraju. Dzięki powszechnemu dostępowi do coraz bardziej unowocześnionej edukacji często cechują się dobrą organizacją czasu. Nawet jeśli ich kompetencje zawodowe nie są powiązane bezpośrednio z technologią, ich tryb życia jest gwarantem lepszego jej zrozumienia.
Powyższe cechy ogólne charakteryzujące przedstawicieli czterech pokoleń obecnych na rynku pracy, mogą stać się dobrym wstępem do zgłębienia tematu różnic, które dzielą przedstawicieli różnych generacji. Pamiętajcie, że więcej informacji na ten temat uzyskacie, korzystając z naszego szkolenia w tym zakresie. W sposób szczegółowy omawiamy na nim sytuację Baby Boomers oraz pokolenia X, Y i Z na rynku pracy, także w kontekście budowania wielopokoleniowego zespołu.